صدای این زن قدم بعدیست!
نمیدانم کجای دینم دیده اند یا خوانده اند یا حتی شنیده اند که زن محصور مطبخ خانه است ، اما فعلا که دارند می نویسند به نام انقلاب اسلامی مان ...
این دین را اگر به محمدش (ص) بشناسی که لطیف ترین الفاظشان نثار بانوان است :
کارى که در توان زن نیست به او مسپار زیرا او چون گُلى است؛ نه قهرمان و کار فرما.
بیشترین خیر و برکت در زنان است
. زن شایسته یکى از دو عامل پیشرفت خانواده است.
اگر به رهبرش بشناسی که انسان و جامعه را برخواسته از دامن زن می انگارد.
و بی شک هیچکدام از این ها در مطبخ حاصل نخواهد شد!
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که به قیاس بنشینید ، روزگاری بود که ما زینت مادرهایمان را فقط در چاردیواری هایمان می دیدیم و سنگینی قدم ها و حیای سرشارش را در خارج از این چاردیواری.برایمان مسجل شده بود که این چاردیواری مرز است ،مرز خیلی چیزها.
گام به گام یاد گرفتیم از سریال هایمان ، از سینمایمان ، از تبلیغاتی که هر روز سرسام آورتر از روز قبل می شوند و هر روز نیازهای جدیدی برایت دست و پا می کنند که ... مادر می تواند با مانتو برود بیرون که گرما اذیتش نکند ... که برای رفتن به مراسمی خورده آرایشی هم بکند عیبی ندارد ... که... که ... که موهایش هم کمی بیرون باشد اشکال ندارد ... که ... که با همکارانمردش به گردش برود هم بد نیست...
یکی یکی قبح ها را شکستیم ، قدم به قدم جلو آمدیم ... حالا رسیده ایم به جایی که داریم به اوج می رسیم! بزرگی می گفت : در پرواز احساس رهایی و شکوه آدم را لبریز می کند ، اما سقوط هم نوعی رهایی در خود دارد و بی شباهت با پرواز نیست ! برای همین هرکسی سقوط کند و از بند بندگی رها شود ابتدا احساس آزادی می کند، اما پایان سقوط ضربه هولناک نابودی است!
وزارت فرهنگ و ارشادمان که شده است تریبون متخصص در امور دینی و برای خودش حکم دینی صادر می کند! ماشالله نیازی هم به نظر و حکم علمای دین ندارند و آقا (عج) برخی حرفها مثل این حرف که : "در حوادث و رخداد هایی که واقع می شود رجوع کنیدبه راویان حدیث ما که آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنانم" و " فقیهان دژها محکم اسلام هستند،همچون دژهای شهر که حفاظت از آن را بر عهده دارند." را فرموده اند که به لای کتابهایمان بنویسیم که چیزی نوشته باشیم!
در گوشم فریاد می زند صدای شهید زقاقی که در وصیت نامه اش نوشت : مادرم وقتی گریه کن که مردان ما غیرت را از یاد بردند و زنان ما عفت را ؛ مادرم گریه کن که اسلام در خطر است.
وقتی برای کِیف و حال دلت وامانده ات از بی نصیب نماندن از صدای زن نماهای ناعفیف ، پای عدالت اجتماعی را پیش بکشی یعنی که غیرتت ته کشیده آقای عزیز
وقتی همه ی حقت را در استفاده نامردصفتان از حق چاردیواریت ببینی و وجودت را چه حالا با صدا عرضه بداری و به خودت همببالی یعنی عفتت ته کشیده خانم عزیز
وقتی آوازه خوانی زن را با عدم ایجاد مفسده یکسان بدانی که کودکی یکی دوساله هم خوب میفهمد فرق این صداها را خیانت می کنی به خدایت مسئول عزیز
خدا عاقبتمان را ختم به خیر کند با وزارت نا ارشاد غیر اسلامیمان ...
